ШМУЭЛЬ ГАЛКИН שמואל האלקין
перевод: Берл Кедем
און נאָכאַמאָל און ווידער – דו, און דו, און דו
אין האַרצן – קידער-ווידער, ווידער ניט קיין רו
און נאָכאַמאָל אין הייך דער זעלבער וואָלקן קרייַזט
און נאָכאַמאָל דער ווינט אויף שטורעם
אין האַרצן – קידער-ווידער, ווידער ניט קיין רו
און נאָכאַמאָל אין הייך דער זעלבער וואָלקן קרייַזט
און נאָכאַמאָל דער ווינט אויף שטורעם
ווייַזט
און איך, ווי פריִער, זיץ – דער קאָפּ אין ביידע הענט
און דו, ווי פריִער, קוקסט – פונווייַטן, פון דער פרעמד
און איך, ווי פריִער, זיץ – דער קאָפּ אין ביידע הענט
און דו, ווי פריִער, קוקסט – פונווייַטן, פון דער פרעמד
* * *
Еще раз - ты, и снова - ты и ты,
И покоя сердцу нет от суеты,
Снова в небе вьются те же облака,
Снова ветры бурю несут издалека.
Руками сжав виски, сижу как прежде я,
И покоя сердцу нет от суеты,
Снова в небе вьются те же облака,
Снова ветры бурю несут издалека.
Руками сжав виски, сижу как прежде я,
Как прежде ты глядишь, чужая, на меня.
* * *
זאָג, צו וואָס זאָל איך דיך גלייַכן
קלייַב זיך אויס אַליין צו וועמען
קלייַב זיך אויס אַליין צו וועמען
כ'קאָן די שטערן געבן נעמען
וועלכע מער פון זיי נאָך לייַכטן
וועלכע מער פון זיי נאָך לייַכטן
כ'קאָן מיט ביימער זיך פאַרבינדן
כ'קאָן צו גראָזן גראָזיש ריידן
אָט די שפּראַכן אָט די ביידע
כ'האָב דערלערנט אין דער קינדהייט
כ'קאָן פון שטיינער פייַער שלאָגן
ציילן כוואַליעכלעך אין טייַכן
זאָג, צו וואָס זאָל איך דיך גלייַכן
זאָג, אויב ניט – וועל איך דיר זאָגן
אויב דער שטערן-גאַנג – צו לאַנג דיר
און פאַרראַטן קאָנען טייַכן
דאַן דערלויב צו מיר דיך גלייַכן
דאַן דערלויב צו מיר דיך גלייַכן
ווען איך שרייַב אָט דאָס געזאַנג דיר
* * *
С чем тебя сравнить, скажи мне?
Выбирай, что пожелаешь, -
Ярче звездного сиянья
Я звезде могу дать имя.
Мне язык деревьев слышен
Травы мне по-травьи шепчут;
Эти чудные наречья
Я узнал еще мальчишкой.
Пламя взвить могу из камня,
В реках волны перечислить:
С чем тебя сравнить, скажи мне?
А не скажешь - знаю сам я:
Если к звездам ты не хочешь,
И не дружишь ты с волною, -
Я сравню тебя с собою,
Сочинившим эти строчки...
Выбирай, что пожелаешь, -
Ярче звездного сиянья
Я звезде могу дать имя.
Мне язык деревьев слышен
Травы мне по-травьи шепчут;
Эти чудные наречья
Я узнал еще мальчишкой.
Пламя взвить могу из камня,
В реках волны перечислить:
С чем тебя сравнить, скажи мне?
А не скажешь - знаю сам я:
Если к звездам ты не хочешь,
И не дружишь ты с волною, -
Я сравню тебя с собою,
Сочинившим эти строчки...
Labels: Halkin